Ledenmenu:
De VMBv-bachelorproefprijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een student die met zijn of haar werk een aantoonbare bijdrage levert aan de ontwikkeling van het beroep van medisch beeldvormer.
Tijdens de proclamatie van de opleiding Medische Beeldvorming en Radiotherapie aan de co-hogeschool Odisee werd Seppe Verlinden bekroond met de VMBv-bachelorproefprijs 2025. Zijn eindwerk, “Ontwikkeling van een standaard decontaminatieprocedure binnen de nucleaire geneeskunde,” biedt een concreet, evidence-based kader dat een lacune in de Belgische praktijk aanpakt.
Het onderzoek toont aan dat binnen de Belgische nucleaire geneeskunde een uniforme decontaminatieprocedure ontbreekt, wat kan leiden tot onduidelijkheid en risico’s bij incidenten met radioactieve contaminatie. Seppe ontwikkelde daarom een breed toepasbaar standaardprotocol dat ziekenhuizen kunnen gebruiken als referentie voor veiligheid en kwaliteitsborging.
De bachelorproef onderscheidde zich door methodologische degelijkheid, een sterke praktijkrelevantie en een duidelijk nut voor het werkveld. Het resultaat draagt bij aan een hogere patiënt- en personeelsveiligheid binnen de nucleaire geneeskunde.
Seppe wil zijn prijs gebruiken om zich verder te ontwikkelen en zijn expertise op het snijvlak van technologie en medische beeldvorming te verdiepen. Hij ontving reeds een aanbod om te werken als technoloog op een dienst radiologie. Ze hebben er een beloftevolle werkkracht bij!
De VMBv feliciteert Seppe van harte met deze erkenning en dankt hem voor zijn waardevolle bijdrage aan het beroep van medisch beeldvormer. Wij hopen heb binnenkort te mogen voorstellen tijdens een van onze webinars!
Abstract
Doel: Binnen de Belgische nucleaire geneeskunde ontbreekt een gestandaardiseerde decontaminatieprocedure, wat kan leiden tot onduidelijke en risicovolle situaties bij radioactieve contaminaties. Dit onderzoek heeft als doel een breed toepasbaar en evidence-based standaardprotocol te ontwikkelen dat dienst kan doen als een referentie voor ziekenhuizen.
Methodiek: Het onderzoek hanteert een beschrijvend mixed-method design. Via e-mail werden 50 diensten nucleaire geneeskunde gecontacteerd in Vlaanderen en Brussel. In totaal namen 30 ziekenhuizen deel, waarvan 28 deelnamen aan een online vragenlijst en 24 hun decontaminatieprocedure opstuurde. Daarnaast werd een literatuurstudie uitgevoerd en de 24 ontvangen protocollen geanalyseerd op inhoud, volledigheid en toepasbaarheid.
Resultaten: Contaminaties komen regelmatig voor, vooral tijdens injecties en bij skeletscintigrafieën. De meldings- en opvolgprocedures variëren sterk tussen ziekenhuizen. De meeste bestaande protocollen vertonen inhoudelijke tekortkomingen zoals: het ontbreken van duidelijke definities, illustraties en een onderscheid tussen isotopen of ernstniveaus. Op basis van de verzamelde data werd een standaardprocedure opgesteld, inclusief escalatiematrix, materiaalvereisten en onderscheid tussen grote en kleine contaminaties.
Conclusie: Er is duidelijke nood aan uniforme, brede praktische richtlijnen. Het voorgestelde protocol, gebaseerd op de gevonden criteria, biedt een bruikbaar kader om patiënt- en personeelsveiligheid te verhogen en vormt een basis voor verdere optimalisatie binnen de nucleaire geneeskunde.
